Κείμενο σχετικά με τα γεγονότα της 12ης Φλεβάρη 2012
Tην Κυριακή 12 Φλεβάρη, εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου βρέθηκαν στους δρόμους όλης της χώρας για να διαδηλώσουν όχι κυρίως ενάντια στο νέο μνημόνιο που ψηφίστηκε πανηγυρικά αλλά για να συγκρουστούν με ένα σύστημα που εξαθλιώνει και υποβαθμίζει καθημερινά τις ζωές μας.
Το διακύβευμα ήταν τόσο σημαντικό, που το καθεστώς επιδίωξε με όρους κυρίως τηλεοπτικούς και κατασταλτικούς να αποτρέψει την όποια αντίδραση.
Η επίθεση των κατασταλτικών δυνάμεων ξεκίνησε από νωρίς το απόγευμα, είτε με γενικευμένη χρήση χημικών (προκειμένου να δοθεί η εικόνα της άδειας πλατείας Συντάγματος στους εγχώριους και ξένους τηλεθεατές), είτε με το κλείσιμο των τεσσάρων βασικών σταθμών του μετρό, σε μια προσπάθειά να ανακοπεί η προσέλευση του κόσμου που συνέρεε από όλες τις γωνιές της Αθήνας.
Παρόλες τις προσπάθειες της εξουσίας, ένα τεράστιο, ετερόκλητο και οργισμένο πλήθος κατάφερε να κατακλύσει τους δρόμους και να συγκρουστεί για πολλές ώρες με τις δυνάμεις καταστολής, μετατρέποντας το κέντρο της Αθήνας σ’ ένα πελώριο πεδίο μάχης, πυρπολώντας και καταστρέφοντας σύμβολα του καπιταλισμού όπως τράπεζες, αλυσίδες καταστημάτων και ενεχυροδανειστήρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις συγκεκριμένες συγκρούσεις δεν συμμετείχαν μόνο οι κατά τα ΜΜΕ «συνήθεις ύποπτοι» αλλά αντίθετα πολλαπλάσιος αριθμός διαδηλωτών ενώ συντριπτικό ήταν το εύρος της υποστήριξης και απ’ τον υπόλοιπο κόσμο που παρέμενε με πείσμα στους δρόμους. Επιπλέον, τα συνθήματα που κυριαρχούσαν, πολύ λίγο είχαν να κάνουν μόνο με το μνημόνιο και την οικονομική κατάσταση αλλά εξέφραζαν περισσότερο την οργή του κόσμου τόσο κατά του ευρύτερου πολιτικού συστήματος όσο και εναντίον της κρατικής καταστολής.
Μόνο τα απολιθώματα του γραφικού εδώ και δεκαετίες Κ.Κ.Ε. παρέμειναν σαστισμένα, παρακολουθώντας να εκδηλώνονται μπροστά στα μάτια τους σκηνές από την οργή του κόσμου, δεχόμενα ως επακόλουθο τον χλευασμό και την ειρωνεία ακόμα και εκ των έσω.
Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Οι μπάτσοι, προκειμένου να περιορίσουν το εύρος της αντίδρασης , προέβησαν (από το πρωί της Κυριακής) σε χουντικής εμπνεύσεως προληπτικές προσαγωγές «επιλεγμένων προσώπων» με σκοπό την τρομοκράτηση και την παρεμπόδιση αγωνιστών ενώ στην συνέχεια ακολούθησε η περικύκλωση και ο αποκλεισμός της κατειλημμένης Νομικής (το μεσημέρι).
Ακολούθησαν γενικευμένες συγκρούσεις που γρήγορα εξαπλώθηκαν σε ολους του κεντρικούς δρόμους πέριξ της πλατείας Συντάγματος καθώς και στο ευρύτερο ιστορικό κέντρο της πόλης (Μοναστηράκι, Ομόνοια, Χαυτεία,Κλαυθμώνος, Προπύλαια,Νομική-Ακαδημίας, Αμαλίας, Συγγρού κ.α.). Η ένταση των συγκρούσεων ήταν τέτοια που κυριολεκτικά εξελίχθηκαν σε μάχες μεταξύ χιλιάδων διαδηλωτών και των ΜΑΤ. Τις επαναλαμβανόμενες επιθέσεις των πραιτωριανών του συστήματος, ακολούθησαν οι συνεχείς αντεπιθέσεις εκ μέρους των διαδηλωτών και το στήσιμο δοφραγμάτων, με κυριότερο χαρακτηριστικό το πείσμα για παραμονή στους δρόμους, το πάθος για την
αντιμετώπιση των ΜΑΤ και τις συνεχείς απόπειρες επαναπροσέγγισης της πλατείας Συντάγματος.
Κατά την διάρκεια των συγκρούσεων, οι δυνάμεις καταστολής εξαπέλυσαν κατά των διαδηλωτών τόνους από χημικά κάνοντας την κατάσταση αποπνικτική ενώ αρκετές φορές έριχναν τα δακρυγόνα και τις κρότου-λάμψης σε ευθεία βολή, τραυματίζοντας σοβαρά και τρομοκρατώντας αρκετούς από τους διαδηλωτές. Επιπλέον στα στενά (κυρίως κάτω από την πλατεία Συντάγματος) γινόταν καταδίωξη διαδηλωτών από ομάδες ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ οι οποίες δεν δίστασαν να πέσουν με τις μηχανές τους πάνω σε πεζούς ενώ προέβησαν σε εκατοντάδες προσαγωγές και συλλήψεις. Την εικόνα ολοκλήρωσαν οι άγριοι ξυλοδαρμοί, ειδικότερα όσων συνελήφθηκαν, τόσο από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, όσο και από το ασφαλιτομάνι που παραμόνευε σε κάθε γωνία.
Μ.Μ.Ε.
Τα Μ.Μ.Ε. (κανάλια, εφημερίδες, ραδιόφωνα, καθεστωτικά sites και blogs) πρωταγωνίστησαν στην προσπάθεια τρομοκράτησης και παραπληροφόρησης του κόσμου. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα επιδόθηκαν σε μία ανευ προηγουμένου καταστροφολογία για τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, αποκρύπτοντας οποιαδήποτε μορφή αντιλόγου, με αποκορύφωμα την ημέρα της διαδήλωσης όπου οι τηλεοπτικοί σκηνοθέτες, σαν άλλοι Μπιρσίμ του παρελθόντος, προσπάθησαν να «εξαφανίσουν» τις εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, παρουσιάζοντας μια εικονική πραγματικότητα μερικών χιλιάδων μπροστά από το κοινοβούλιο ελέω και της έντονης παρουσίας των διεθνών δικτύων. Στην συνέχεια διαστρεβλώνοντας πλήρως τα γεγονότα και τις αιτίες τους, σπεκουλαραν πάνω στις υλικές καταστροφές, «ζουμάροντας» στις προσόψεις των φλεγόμενων νεοκλασικών κτιρίων-συμβόλων της μπουρζουαζίας, αναφερόμενα συνεχώς στο «ένδοξο» παρελθόν τους και αποκρύπτοντας έντεχνα ότι σήμερα (όλος τυχαίως…) φιλοξενούν πολυεθνικές εταιρείες και τράπεζες.
Αρνούμενοι να αποδεχτούν την οργή του κόσμου επιδόθηκαν σε ένα όργιο συκοφαντίας μεταμορφώνοντας την πραγματικότητα της εξεγερσιακής διάθεσης σε έργο «δήθεν προβοκατόρων».΄ΟΜΩΣ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ και είναι αυτοί που επιδίδονται σε μονολόγους καταστροφολογίας.
Αυτοί οι ίδιοι υποκριτές που ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα για τις θέσεις εργασίας που χάθηκαν από τα καψίματα , βουλώνουν το στόμα τους για τους χιλιάδες που απολύονται καθημερινά , τους άστεγους ή γι’ αυτούς που επιλέγουν την αυτοκτονία απ’ την εξαθλίωση.
Αυτοί οι άθλιοι συκοφάντες των κοινωνικών αγώνων, ουδέποτε αφιέρωσαν ανάλογο τηλεοπτικό χρόνο για να παρουσιάσουν τις συνέπειες των μέτρων που με μανία υποστηρίζουν, στην καθημερινή ζωή των κατοίκων αυτής της χώρας.
Αποκορύφωμα στην αθλιότητά τους αποτέλεσε η ανάρτηση φωτογραφιών εκ των συλληφθέντων και η πρόσκληση προς τους τηλεθεατές για ρουφιάνεμα.
Κράτος και κεφάλαιο, με στόχο την αποτροπή παρόμοιων γεγονότων, επιτίθονται σε κάθε κινηματικό μέσο, σε καθε εστία αντίστασης απέναντι στην κοινωνική λαίλαπα που μας επιβάλλουν. Διώξεις, κλήσεις σε απολογία και εκφοβισμοί ατόμων και ποινικοποίηση συλλογικών εγχειρημάτων που στηρίζουν και προωθούν την αντιπληροφόρηση και την αντίσταση, συνθέτουν το σκηνικό της επόμενης μέρας.
Η 12η Φεβρουαρίου θα μείνει βαθιά χαραγμένη στο μυαλό και στην ψυχή των εξεγερμένων στέλνοντας ένα αισιόδοξο μήνυμα απάντησης ενάντια στην επίθεση που δεχόμαστε καθημερινά από το κράτος και την αστική τάξη.
Την ημέρα αυτή καταρρίφθηκε έμπρακτα ο μύθος ότι κανείς δεν μπορεί να αντιδράσει μπροστά στην λαίλαπα του καπιταλισμού, καταρρίφθηκε έμπρακτα ο μονόδρομος των επιλογών του κεφαλαίου.
Αποδείχτηκε με τον πιο σαφή τρόπο η αδυναμία της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας να εκφράσει την λαϊκή βούληση.
Ποτέ άλλοτε από τη εποχή του εμφυλίου δεν αμφισβητήθηκε τόσο έμπρακτα η συναίνεση στο αστικό καθεστώς.
Για ακόμη μα φορά, σε πείσμα του βερμπαλισμού της καθεστωτικής αριστεράς αποδεικνύεται ότι «ειρηνική εξέγερση» δεν υφίσταται και ότι ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ.
Στο χέρι μας είναι το μέλλον να δείξει……….
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ