Το εκλογικό πανηγύρι αρχίζει να στήνεται. Τα κομματικά επιτελεία,με τους συμβούλους επικοινωνίας που διαθέτουν,θα ετοιμάσουν τις δημόσιες εκστρατείες και τους λόγους που θα απαγγείλουν οι δημαγωγοί οργώνοντας ολόκληρη τη χώρα. Ο εκλογικός θίασος θα δώσει,αφιλοκερδώς,τραγελαφικές παραστάσεις σε ακροατήρια ανθρώπινων ζόμπι μέχρι και στην πιο απομακρυσμένη πόλη. Θα μας υποσχεθούν,πάλι, μια άλλη ισχυρή Ελλάδα, θα μας μιλήσουν για ανάπτυξη και για επενδυτές με αγαθές προθέσεις, για την ανάγκη εθνικής στράτευσης , σύμπνοιας και εθνικής ενότητας, για το πόσο σημαντική είναι η ευρωπαϊκή ένωση των καπιτα-ληστών για την πρόοδό μας , για τη δύναμη του λαού να αποφασίζει (το χρώμα των εξουσιαστών του), για τα πόσα λάθη έγιναν αλλά τώρα πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά, για το ότι έχουμε πολλές δυνατότητες αλλά έμειναν αναξιοποίητες, για τον σπάταλο δημόσιο τομέα και τον καλό ιδιωτικό, για την εθνική ανάγκη μιας ισχυρής αυτοδύναμης κυβέρνησης και ενός δυναμικού καπετάνιου, για το ότι οι εκλογές είναι η κορυφαία στιγμή τη δημοκρατίας (τους), για την συμπόνια τους προς τον δοκιμαζόμενο λαό, για την αναγκαιότητα των μνημονίων (με τα οποία ιδιωτικοποιήθηκαν τα κέρδη και κοινωνικοποιήθηκαν τα χρέη), για το πόσο ικανοποιημένοι είναι οι ευρωπαίοι εταίροι μας με τα μέτρα που πάρθηκαν ( με τα οποία σώθηκαν οι τράπεζες και πτώχευσε ο λαός).
Στο εκλογικό πανηγύρι ο καταιγισμός δημοσκοπήσεων και οι κομματικοί διαξιφισμοί θα είναι καθημερινοί. Κάθε μέρα θα έχουμε μια αλλαγή ποσοστών. Ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και εφημερίδες θα προσπαθήσουν να επηρεάσουν, να διαμορφώσουν και εν τέλει να πείσουν την εκλογική πελατεία. Τα δημοσιογραφικά μαντρόσκυλα και η πνευματική διανόηση (οι ειδικοί), τα σύγχρονα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά βαμπίρ, θα αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαδικασία της Πειθούς και της Προπαγάνδας. Από τις οθόνες μας θα ξεχειλίσει ξανά άφθονη Δημοκρατία και φυσικά, πολλές νότες ελπίδας και αισιοδοξίας για το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Οι δημαγωγοί και οι δημεγέρτες θα απευθύνουν βαρύγδουπους λόγους προς τους καταπιεσμένους για να τους μετατρέψουν σε πιστούς, για να τους προσηλυτίσουν και να τους υφαρπάξουν τη ψήφο .Στόχος τους είναι η νομιμοποίηση ,εκ μέρους μας, της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, με τη συμμετοχή μας στις εκλογές.
Το εκλογικό-κομματικό σύστημα, όπως λειτουργεί, αποτελεί εφεύρεση των κυρίαρχων δηλαδή των καταπιεστών μας.
Με τη συμμετοχή μας στην εκλογική διαδικασία (που οι κυρίαρχοι προγραμματίζουν να γίνει το Μάιο), σε ένα κατ’ επίφαση δημοκρατικό θεσμό, αποδεχόμαστε και μεταβιβάζουμε τη λήψη αποφάσεων σε αντιπροσώπους. Αντιπρόσωποι οι οποίοι, μεταμφιεσμένοι σε θεματοφύλακες της κοινωνικής ειρήνης και της κοινωνικής συνοχής, όταν εκλέγονται, δηλαδή εφόσον λάβουν τη δική μας εξουσιοδότηση, μετατρέπονται σε διεκπεραιωτές και σε πιόνια ψήφισης και εν συνεχεία υλοποίησης των σχεδίων της άρχουσας τάξης, είτε εγχώριας είτε υπερεθνικής. Οι εκλογές , όπως αποδεικνύεται από τα ίδια τα γεγονότα, αποτελούν μια άνευ όρων παράδοση των ατομικών μας αρμοδιοτήτων σε αυτούς που θέλουν να εξακολουθούν να μας εκμεταλλεύονται και να αποκτούν δύναμη με το δικό μας κάματο. Είναι, μια διαδικασία «πολιτισμένης υποταγής» στις επιταγές και στα κελεύσματα των αφεντικών μας και των «από πάνω». Μια διαδικασία νομιμοποίησης, ενίσχυσης και ενδυνάμωσης του καθεστώτος που βιώνουμε. Μια διαδικασία παράδοσης των αλυσίδων μας σε αυτούς που θα μας τις δέσουν ή στην χειρότερη, αλλά καθόλου μακρινή περίπτωση ,μια παράδοση των όπλων με τα οποία θα μας συντρίψουν.
Αναμφισβήτητα, ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας διαπιστώνουν, ότι η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία αποτελεί μια μασκαρεμένη σύγχρονη «χούντα» όπως αυτή της επταετίας αλλά σε διαφορετικές συνθήκες. Όμως δεν θα πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες και προσδοκίες από τη δημιουργία καινούριων κομματικών σχηματισμών και την αλλαγή στις ηγεσίες των κομμάτων. Η εμφάνιση τους δεν αλλάζει το σκηνικό, αλλά το μεταλλάσει. Η δημιουργία τους αποτελεί πράξη της θεωρίας των κυρίαρχων που είναι η εξής: «Tα πράγματα πρέπει να αλλάξουν, για να παραμείνουν ίδια». Οφείλουμε, λοιπόν , να ανιχνεύσουμε τους σχεδιασμούς και την τακτική αυτών που λυμαίνονται την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Μέσα σε αυτούς τους σχεδιασμούς του καθεστώτος, θα πρέπει να εντάξουμε και την ίδρυση της «Δημοκρατικής Αριστεράς» (ΔΗΜ.ΑΡ) του ψευδό ευρωπαϊστή Κουβέλη ,την «Κοινωνική Συμφωνία» των πρώην Πασοκόσκυλων Κατσέλη-Καστανίδη και το νεοσύστατο δεξιό κόμμα «Ανεξάρτητοι Έλληνες» του καπιτα-ληστή Πάνου (ολοσχερώς) Καμένου, ενώ επίσης δεν υποτιμούμε τον ξαφνικό κοινοβουλευτικό «έρωτα» των παρακρατικών ασπόνδυλων της Χρυσής Αυγής. Είναι μια επαναπροσέγγιση του καθεστώτος, τόσο με το δήθεν προοδευτικό όσο και με το συντηρητικό κόσμο. Μια επανασύνδεση με αυτούς τους πολίτες, οι οποίοι θέλουν Ευρώπη των τραπεζών με Κράτος Πρόνοιας (κοκτέιλ καπιταλισμού και κομμουνισμού που υπόσχεται ο Κουβέλης και το σινάφι του), όσο και με εκείνους που έχουν αποφανθεί, ότι για όλα φταίνε οι οικονομικοί μετανάστες και αφού το ΛΑΟΣ του Καρατζαφύρερ δεν τους ικανοποιεί, τώρα φλερτάρουν με τα σύγχρονα ΕΣ ΕΣ(Χρυσή Αυγή) .Με τη διαρκή (τηλεοπτική και μη)συζήτηση γύρω από το μεταναστευτικό, επιδιώκουν και πάλι να στρέψουν τα πυρά μας και την οργή μας στους πιο αδύναμους από εμάς και να μας ποτίσουν με το ρατσιστικό δηλητήριο για να ξεχάσουμε τους πραγματικούς εχθρούς των ζωών μας, δηλαδή τα αφεντικά που μας εξουσίαζαν οικονομικά και πολιτικά τόσα χρόνια και που τώρα επιδιώκουν να μας εκμεταλλεύονται με πολύ χειρότερους όρους. Πρόκειται για κομματική πολυφωνία φιάσκο που βρίσκεται στα σκαριά και για προσπάθεια να μπολιάσουν τον εθνικισμό και τον φασισμό στα μυαλά μας προκειμένου να καταστείλουν την απάντηση μας στο πόλεμο, τον οποίο τα αφεντικά ( ντόπια και διεθνή) μας έχουν κηρύξει . Είναι η λογική του σούπερ μάρκετ, όπου η οποιαδήποτε επιλογή αγοράς προϊόντων ενισχύει το ίδιο αφεντικό έτσι και στην πολιτική-εκλογική «αρένα» η ψευδαίσθηση επιλογής θα θέσει αυτούς κερδισμένους και εμάς χαμένους για άλλη μια φορά.
Είναι καιρός να πάψουμε να είμαστε απελπισμένοι, αγανακτισμένοι και θεατές της κοινοβουλευτικής και τηλεοπτικής δημοκρατίας που οι κυρίαρχοι δημιούργησαν. Να απομυθοποιήσουμε τις τεχνητές ελπίδες που Κράτος και αφεντικά, ως προστάτες μας υπόσχονται, να αποδομήσουμε τους θεσμούς και τον πολιτισμό της κοινωνίας της εκμετάλλευσης. Να συνειδητοποιήσουμε ότι ο φόβος και η ανασφάλεια που νιώθουμε για το παρόν και για το μέλλον εμάς και των παιδιών μας, είναι τα συναισθήματα που νιώθουν οι ίδιοι οι κυρίαρχοι (κρίση του ίδιου του συστήματος) και τα οποία μεταβιβάζουν στους «από κάτω». Γι αυτό είναι αναγκαίο να κάνουμε το άλμα με τον ίδιο μας τον εαυτό. Να απεγκλωβιστούμε από το στάδιο της οργής και της αγανάκτησης και να περάσουμε στο στάδιο του στοχασμού, της δημιουργίας και της δράσης. Να δημιουργήσουμε τους δικούς μας θεσμούς καταργώντας αυτούς που αφεντικά και Κράτος κατασκεύασαν για να μας ελέγχουν και να μας εκμεταλλεύονται. Να οργανωθούμε και να συμμετέχουμε σε συνελεύσεις στις γειτονιές και στους χώρους εργασίας, να αποφασίζουμε για εμάς χωρίς αντιπροσώπους, προέδρους, γραμματείς και φαρισαίους και όχι να πέφτουμε σε κατάθλιψη ή να περιμένουμε την ημέρα των εκλογών για να αναθέσουμε σε κάποιους άλλους να αλλάξουν τις ζωές μας.
Θεωρώντας ότι οι «εκλογές αντιπροσώπων» αποτελούν ένα στημένο παιχνίδι και ότι η «ψήφος» δεν αποτελεί τη δύναμη του κόσμου αλλά το άλλοθι γι αυτά που θα επακολουθήσουν, αρνούμαστε να συμμετάσχουμε σε αυτές και να αποτελέσουμε το λιπαντικό της εξουσιαστικής μηχανής και αντιτάσσουμε τη συνειδητή εκλογική αποχή και ταυτόχρονα την αυτοοργάνωση και τη δράση στη καθημερινότητα μας συλλογικά και ατομικά. Για μας ,ο χρόνος δεν σταματά στις εκλογές. Γι’ αυτό και την επομένη του τέλους του εκλογικού τσίρκου, όπως τα κομματικά τσουτσέκια της εξουσίας θα πιάσουν δουλειά, έτσι και εμείς θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για το τέλος της κοινωνίας της εκμετάλλευσης και της κοινωνικής εξαθλίωσης και να αγωνιζόμαστε για τη δημιουργία μιας κοινωνίας βασισμένης στις αρχές της κοινωνικής ισότητας, της κοινωνικής και ατομικής ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας χωρίς δούλους και αφεντικά.
“ Συνειδητή αποχή από τις εκλογές- Καμία συναίνεση και καμία νομιμοποίηση στο καθεστώς τους.”
Ανοιχτή συνέλευση αναρχικών στο Περιστέρι κάθε Τετάρτη στις 20:00,
Λεωφόρο Παναγή Τσαλδάρη και Αιόλου, στην πλατεία απέναντι από τον ΟΤΕ